75درصد از جمعیت بیش از 9میلیون نفری این کشور به‌نحوی از انحا از قحطی ناشی از خشکسالی متضرر شدند. نبود دولت مقتدر مرکزی از عواملی است که بر شدت پیامدهای این قحطی افزود. به علاوه، سال‌هاست سومالی درگیر جنگ داخلی است که باعث می‌شود منابع مالی اندک این کشور نیز صرف مصارف نظامی شود. جنگجویان شباب که به القاعده منتسب می‌شوند، چند سالی است که با دولت ضعیف مرکزی می‌جنگند. با فرارسیدن فصل زمستان از شدت خشکسالی و قحطی کاسته شده است اما کارشناسان معتقدند تا زمان برداشت (در اوایل زمستان) نمی‌توان نسبت به تمام‌شدن این بحران ابراز نظر کرد.
تا به حال ده‌ها هزار نفر بر اثر سوءتغذیه و بیماری‌های ناشی از ضعف عمومی بدن و نیز بیماری‌های واگیردار جان خود را ازدست داده‌اند. به علاوه، در نتیجه این خشکسالی، صدها هزار نفر از مردم سومالی از خانه و کاشانه خود آواره شدند و بیش از یک میلیون نفر نیز به کشورهای همسایه ازجمله کنیا و اتیوپی پناه بردند و در اردوگاه‌های آوارگان اقامت کردند. سربازان کنیایی نیز در چند مورد در تعقیب جنگجویان شباب وارد خاک سومالی شده‌اند.
دیگر کشورهای شاخ آفریقا از جمله جیبوتی، سودان، سودان جنوبی و بخش‌هایی از اوگاندا نیز به درجات کمتری دچار قحطی و گرسنگی شدند. کارشناسان کاهش نزولات جوی در خلال دو فصل بارندگی گذشته را عامل اصلی بروز خشکسالی در شاخ آفریقا می‌دانند که شدیدترین خشکسالی در 60 سال گذشته بوده است. ازبین‌رفتن محصولات کشاورزی و دامی باعث بالا رفتن بهای خواربار نیز شده است. سازمان‌های کمک‌رسانی بین‌المللی و دولت‌ها با ارسال کمک‌های نقدی و جنسی به کمک قحطی‌زدگان رفتند اما آمار دقیقی از حجم کمک‌ها در دست نیست.
